مقاله اول - مهندسی محیط کشت

افزایش تولید لیزوستافین نوترکیب Staphylococcus simulans، با استفاده از مهندسی محیط کشت

شما می‌توانید از طریق این لینک به فایل اصلی مقاله دسترسی داشته باشید. همچنین در صورتی که نسبت به مطالعه صحیح و آنالیز مقاله اطلاعات کافی ندارید، این آموزش از دایا زیست فناوران به شما پیشنهاد می‌گردد.

مقدمه:

خلاصه‌ای از مقدمه

در این بخش از مقاله ابتدا پیرامون چالش‌های درمان عفونت با استافیلوکوکوس اورئوس (S. aureus) به دلیل ظهور مقاومت‌های دارویی بحث می شود. سپس در مورد لیزوستافین، آنزیمی که به طور خاص استافیلوکوک ها را هدف قرار می دهد، نکاتی ارائه شده است. بر اساس توضیحات ارائه شده در مقدمه، هدف قرار دادن استافیلوکوکوس اورئوس با لیزوستافین روشی امیدوارکننده برای درمان چنین عفونت هایی است. در ادامه هدف مطالعه «بررسی یک روش جدید جهت تولید پر بازده و کم هزینه لیزوستافین در مقیاس آزمایشگاهی» معرفی می‌شود. در این مطالعه، از دو سیستم القایی شامل القای آرابینوز و القای خودکار با آرابینوز برای به دست آوردن مقادیر قابل توجهی لیزوستافین محلول و فعال در E. coli TOP10 از طریق مهندسی محیط کشت استفاده شده است. به منظور بهینه سازی شرایط بیان استفاده از سیستم‌های القایی مختلف، تغییرات دمای انکوباسیون و زمان القاء با هدف افزایش تولید آنزیم نوترکیب مورد بررسی قرار گرفته است.

نکات کلیدی مقدمه

استافیلوکوکوس اورئوس باعث عفونت های مختلفی از جمله اندوکاردیت، استئومیلیت، پنومونی و عفونت های پوستی می شود.
مقاومت چند دارویی در استافیلوکوکوس اورئوس درمان را به طور فزاینده ای چالش برانگیز می کند.
لیزوستافین، آنزیمی که استافیلوکوک ها را هدف قرار می دهد، می تواند یک عامل درمانی بالقوه در برابر عفونت های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک باشد.
هدف این مطالعه بهینه سازی تولید لیزوستافین در E. coli TOP10 است.
مهندسی محیط کشت با کمک سیستم های القایی مختلف، تغییرات دمای انکوباسیون و زمان القاء مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
هدف معرفی روشی با بازدهی بالا و کم هزینه برای تولید لیزوستافین در مقیاس آزمایشگاهی است.

تعریف مفاهیم تخصصی

استافیلوکوکوس اورئوس (S. aureus): استافیلوکوکوس اورئوس یک باکتری کروی شکل گرم مثبت، عضوی از باسیلوتا و عضو معمولی از میکروبیوتای بدن است که اغلب در دستگاه تنفسی فوقانی و بر روی پوست یافت می شود.
مقاومت چند دارویی در باکتری‌ها: توانایی باکتری‌ها در مقاومت در برابر اثرات آنتی بیوتیک های متعدد.
لیزواستافین: یک گلیسیل گلیسین اندوپپتیداز وابسته به روی که به طور خاص استافیلوکوک ها را هدف قرار می دهد.
بیوفیلم: بیوفیلم‌های باکتریایی مجموعه‌ای از باکتری‌ها هستند که به یک سطح و یا به یکدیگر متصل شده و در یک ماتریس قرار می‌گیرند. ماتریکس بیوفیلم از موادی مانند پروتئین ها (به عنوان مثال، فیبرین)، پلی ساکارید (به عنوان مثال، آلژینات)، و همچنین Environmental DNA تشکیل شده است. بیوفیلم‌ها به سختی با آنتی بیوتیک ها از بین می روند.
مهندسی محیط کشت: اعمال تغییرات در محیط کشت باکتری و یا سلول‌های دیگر به منظور افزایش بازدهی رشد و تولید محصول نهایی مدنظر در فرآیندهای تولید زیستی.
القای آرابینوز و القای خودکار: دو سیستم القایی مورد استفاده در این مطالعه برای به دست آوردن لیزوستافین محلول و فعال.
E. coli TOP10: سویه ای از اشریشیا کلی که به عنوان میزبان برای تولید لیزوستافین نوترکیب در این مطالعه استفاده شده است.

سوال کلیدی برای تفکر بیشتر

آیا لیزوستافین می‌تواند یک جایگزین مناسب برای آنتی بیوتیک‌ها باشد؟